หนี ซ่อน สู้ - ถ้าเราเห็นคนกำลังยิงกันอยู่ข้างหน้า เราจะทำอะไรก่อนอื่น?
ถ้าเราเห็นคนกำลังยิงกันอยู่ข้างหน้า เราจะทำอะไรก่อนอื่น?
หนี ซ่อน หรือจะ สู้
ให้หนีก่อน ถ้าหนีไม่ได้ ให้ซ่อน ถ้าซ่อนแล้วสงสัยจะหาเจอ ถึงจะสู้เป็นขั้นสุดท้าย ทั้งหมดนี้จะทำได้ก็ต้องรู้ทางหนีทีไล่ และฝึกตัวเองให้มีสัญชาตญาณระวังภัย และเตรียมพร้อมเสมอ
- รับรู้สิ่งแวดล้อมรอบตัว
- เวลาเราเดินตามห้าง หรือที่ไหนก็ตาม ต้องมีสัญชาตญาณระวังภัยบ้าง มีเสียงดังผิดปกติไหม ถ้าได้ยินเสียงเหมือนปืน ระเบิด หรือเสียงหวีดร้อง เห็นคนกลุ่มใหญ่วิ่งไปทางเดียวกัน หรือวิ่งอย่างสับสน ให้คิดไว้ก่อนว่าอาจมีอะไรไม่ดี เสียงนั้นมาจากทางเดียว หรือรอบทิศ มีควันไฟหรือเปล่า มีประกาศเตือนภัยอะไรไหม อย่ามัวแต่ก้มดูโทรศัพท์หรือใส่หูฟัง เวลาเดินในที่ชุมชน เดินห้าง ควรเงยหน้ามองรอบตัวบ้าง
- รู้จักสถานที่และทางออกฉุกเฉิน เข้าไปที่ไหนก็ควรสังเกตทางหนีภัย สำหรับคนมีลูกเล็กเราเล่นเกมกับเด็กได้ ใครเจอป้ายเอ็กซิทก่อน นับป้าย ใครเจอมากที่สุดคนนั้นชนะ ฝึกให้รู้ว่าทางออกมีกี่ทาง อยู่ตรงไหนบ้าง รวมทั้งจุดนัดพบถ้าหลงกัน
- ใช้โทรศัพท์มือถือให้เป็นประโยชน์ โหลดแอพช่วยเหลืออย่าง จ.ส. 100 เมมบอร์สำคัญเช่น เหตุด่วนเหตุร้าย 191 , เจ็บป่วยฉุกเฉิน 1669 มีไลน์กรุ๊ปเพื่อน ญาติ เพราะในกรุ๊ปอย่างน้อยต้องมีสักคนที่กดอ่าน ก่อนออกจากบ้านชาร์ตแบตโทรศัพท์ให้เต็ม เตรียมพาวเวอร์แบงค์พร้อมเสมอ
- ฝึกซ้อมตัวเอง และสอนเด็ก ๆ ให้รู้จักหนี ซ่อน สู้ ในสถานการณ์ไฟไหม้หรือจลาจล แน่นอนว่าเราต้องหนีอย่างเดียว แต่เหตุการณ์ปล้นหรือกราดยิง เราอาจะต้องซ่อน และสู้ด้วย
หนี ออกจากที่เกิดเหตุให้พ้นและให้เร็วที่สุด ไม่ใช่แค่ออกจากห้อง ให้ออกจากอาคารไปเลย กรณีกราดยิง ถ้าออกไม่ได้ ลงไม่ได้ อาจต้องขึ้นให้พ้นจากคนร้ายก่อน พยายามหลีกเลี่ยงที่คับขัน และตั้งสติ ถ้าเราแพนิคตระหนกตกใจจะคุมสติไม่ได้ รีบหนีอย่าลังเล ไม่ใช่กินข้าวอยู่ โต๊ะข้างๆ ยังไม่ไปก็กินต่อ ทุกนาทีมีค่า สัมภาระ ข้าวของที่เกะกะทิ้งให้หมด ชีวิตมีค่ามากกว่า ถ้าทำได้ก็ช่วยเหลือคนอื่น และแจ้งเหตุเมื่อออกมาที่ปลอดภัยแล้ว
ซ่อน ในเหตุการณ์กราดยิง ต้องหาที่กำบังแข็งแรง เช่น กำแพง หลบให้พ้นสายตาคนร้าย ปิดไฟ ทีวี วิทยุ เสียงโทรศัพท์ ปิดม่าน ล็อคประตูและหาตู้ โต๊ะ กันไว้อีกชั้น หลีกจากหน้าต่างที่อาจมีการยิงเข้ามา รวมถึงของมีคมที่อาจกระเด็นโดนตัวเราได้ ตั้งสติอย่ากรี๊ด ไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไร อย่าพูดคุย ใช้วิธีส่งข้อความผ่านไลน์ sms หรือผ่านเพจที่น่าเชื่อถือ เปิดโทรศัพท์โหมดโลว์แบต ใช้เท่าที่จำเป็นรวมทั้งการโทร เพื่อให้ช่องสัญญาณว่าง ในการแจ้งเหตุให้บอกตำแหน่งมือปืน ชุดที่เขาสวม จำนวนคนที่ติดอยู่ และคนบาดเจ็บ เมื่อเจ้าหน้าที่จู่โจมให้หมอบต่ำ ก้มหัว ทำตัวราบกับพื้น ลดความเสี่ยงถูกกระสุน ใช้ผ้าปิดหน้า แขนเสื้อปิดจมูกกันแก๊สน้ำตาหรือสารอื่น เมื่อปลอดภัยแล้วแสดงตัวด้วยการชูมือ และออกมาช้า ๆ แจ้งว่าเราเป็นคนที่ติดอยู่ ไม่ใช่คนร้าย
สู้ สุดท้ายคือ สู้ตาย เพราะถ้าไม่สู้ก็ตายแน่ ถ้าสู้ยังมีโอกาสรอด สู้ด้วยทุกอย่างที่มี ปากกา ดินสอ กรรไกร ไม้บรรทัด โต๊ะเก้าอี้ มีอะไรขว้างได้ก็ขว้างด้วยแรงทั้งหมดเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา อย่าเสียเวลาอ้อนวอนขอชีวิต สู้ด้วยคนทั้งหมดที่มี จ้องประตูที่เขาจะเข้ามา ช่วยกันว่าใครจะเข้าไปก่อน บางทีต้องสู้เพื่อเปิดโอกาสให้คนอื่นรอด อาจเป็นพ่อแม่ ลูก ภรรยาของเรา ถึงรหัสสุดท้าย ไม่สู้คือตาย ถ้าสู้ ยังมีโอกาสรอด
อ่าน จะหนีอย่างไรเมื่อภัยมา? ถ้าเราต้องตกอยู่ในสถานการณ์กราดยิง ไฟไหม้ จลาจล คลิก
ข้อมูลจาก ผศ.นพ. รัฐพลี ภาคอรรถ ในงานเสวนาเรื่อง Escape and Survive in Mass Shooting
จัดโดยโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย และคณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชมคลิป วีดีโอ คลิกที่นี่
