อยากฝึกสมาธิแต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
คำแนะนำจากผู้ที่เคยฝึกมาแล้วอาจช่วยตัดสินใจในการเลือกสถานที่ฝึกสมาธิวิปัสสนา
ถ้าคุณรู้สึกว่า โลกนี้วุ่นวายจริงหนอ และอยากจะเข้าทางธรรมฝึกสมาธิวิปัสสนา แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร ชวนเพื่อนก็ไม่ยอมไปด้วย เรามีคำแนะนำจากคนที่เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว...
เมื่อเริ่มต้นครั้งแรกควรเรียนกับครู จะได้ไม่หลงทางและไม่กลัว อาจจะลองคอร์สหนึ่งวันแบบไม่ต้องค้างก่อน การอบรมทั่วไปก็จะเริ่มจากทำวัตรเช้าประมาณแปดโมงครึ่ง ฟังธรรมบรรยายหลักการปฏิบัติธรรมและประโยชน์ของสมาธิ แล้วสอนเดินจงกรม นั่งสมาธิ พักรับประทานอาหาร สอนสมาธิต่อ แล้วตอบปัญหา ราวสี่โมงเย็นก็จบคอร์สหนึ่งวันแล้ว การแต่งตัวถ้าเป็นคอร์สสั้นมักจะไม่เคร่งครัดเรื่องนุ่งขาวห่มขาว ขอเพียงสุภาพเรียบร้อย ลุกนั่งสบายเท่านั้น
วิธีเลือกที่ฝึก แนะนำให้เริ่มไปทำในสถานที่ที่ตัวเองสบายใจ ไม่มีข้อบังคับมากเกินไป และมีคำสอนที่ฟังแล้วเข้าใจ เมื่อพบทางที่เหมาะกับเรา ก็สมัครฝึกคอร์สระยะยาวต่อไป
สำหรับคอร์สที่ต้องค้างคืน อาจขอไปดูสถานที่ก่อน ว่าเราจะอยู่ได้ไหม จะเลือกแบบเดี่ยวหรือรวม ถ้าเป็นห้องรวม มักจะนอนฟูกกับพื้น ห้องน้ำรวมแบ่งหญิงชาย อาหารเรียบง่าย อาจไม่ถูกปากนัก และไม่สบายเหมือนที่บ้านแน่นอน คนที่ไปเข้าคอร์สคืนแรกส่วนใหญ่นอนไม่หลับ ต้องทำใจคิดว่าฝึกความอดทน ปกติมักจะเริ่มรวบรวมสมาธิได้หลังจากผ่านไปสามสี่วัน จึงแนะนำให้ไปเจ็ดถึงสิบวัน หลายคนอาจคิดว่านานเกินไป แต่พอทำได้ก็จะรู้สึกว่าไม่อยากกลับ
ญาติธรรมคนหนึ่งเล่าถึงการเริ่มต้นเข้าคอร์สฝึกสมาธิว่า “ตอนเด็กเคยทำสมาธิในวิชาพระพุทธศาสนาที่โรงเรียนแล้วก็เคยกลับมาทำที่บ้านด้วยแต่ทำแล้วเกิดความกลัวก็เลยไม่ได้ทำอีกค่ะ ต่อมาสนใจเรื่องทำสมาธิก็เลยไปทำสมาธิที่วัดแห่งหนึ่ง แต่ว่าไปทำแล้วรู้สึกว่าค่อนข้างลำบากไม่เหมาะกับตัวเองค่ะ”
“หลังจากนั้นก็เลยมานึกถึงเรื่องที่เคยได้ยินมาตลอดว่าหลวงปู่มั่นเป็นอาจารย์สอนสมาธิที่เก่งมากก็เลยเซิร์ชในอินเตอร์เน็ตหาลูกศิษย์หลวงปู่มั่นว่ามีพระอาจารย์ท่านใดยังเหลืออยู่บ้าง พอพบหลวงพ่อก็ไปเรียสมาธิหนึ่งหลักสูตรหนึ่งวันหลังจากนั้นก็เรียนคอร์สสามวันสองคืน ตอนนี้เรียนคอร์สครูสมาธิยาวหกเดือน มีทั้งแบบเย็นวันธรรมดา และแบบเสาร์อาทิตย์”
“ตั้งแต่เรียนมาไปคนเดียวตลอดเลยค่ะหลักสูตรวัดที่ไปก็ค่อนข้างดีนะคะถึงไปคนเดียวก็ไม่ได้มีความรู้สึกว่ากลัวหรือว่าแปลกแยก ที่อยู่ก็เหมือนไปเข้าค่าย แน่นอนว่าไม่สบายเหมือนบ้านแต่ก็ถือว่าฝึกความอดทนด้วย แล้วเรียนครูสมาธิต่อก็เพราะว่าอยากได้หนังสือไปอ่านเองแล้วทางโรงเรียนไม่ยอมขายบอกว่าต้องมาสมัครเรียนถึงจะมีสิทธิ์ซื้อหนังสือได้ค่ะ”
“พอเรียนมาในระยะที่เป็นเล่มหนึ่ง ในช่วงสองเดือนแรกก็มีการเรียนแล้วก็เดินจงกรมและนั่งสมาธิทุกครั้งที่วันเราเรียน ซึ่งได้ทำอย่างนี้ไปสักระยะหนึ่งประมาณช่วงเดือนที่สองแล้วเพิ่งเกิดอาการที่เรียกว่าเป็นความสุขอย่างประหลาด ทำให้เรียนต่อมาจนกระทั่งจบเล่มสามแล้วยังเหลือกิจกรรมแค่อีกสามครั้งก็จะจบ หลวงพ่อจะบอกว่าสอนสมาธิโดยไม่จำกัดเรื่องเชื้อชาติศาสนา ลึกลงไปแล้วในคำสอนก็จะมีสอนเรื่องการทำความดีก็สรุปแล้วก็เป็นบุญค่ะ”
ตัวอย่างคอร์สสมาธิระยะสั้นและระยะยาวในกรุงเทพ
https://web.ybatnet.org/th/calendar/#1
http://www.samathi.com/2016/institute-detail.php?actid=7
เฟซบุ๊ค ศูนย์วิปัสสนากรรมฐาน นานาชาติ วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์
