“บูดาเปสต์” เมืองสวยโรแมนติก กับแม่น้ำสีน้ำเงิน
พอนึกถึง Blue Danube เมื่อไร ชื่อเมืองที่จะผุดขึ้นมาในหัวของฉันก็คือปรากและบูดาเปสต์เป็นอันดับต้นๆ แต่เมื่อไปเห็นแม่น้ำดานูบจริงๆ ที่ปรากเมื่อห้าปีก่อน มันไม่ยักกะ blue แฮะ กลายเป็น brown Danube ไปซะนี่ อย่ากระนั้นเลย ลองให้โอกาสแม่น้ำดานูบที่เป็นแรงบันดาลใจของเพลงหลายเพลงอีกสักครั้งเถิด ไปเยือน “บูดา” และ “เปสต์” ดูว่าดานูบจะบลูหรือบราวน์
ในความรู้สึกของฉันบูดาเปสต์เป็นเมืองที่มีสิ่งสวยงามอยู่มากกว่าบรรดาแลนด์มาร์คทั้งหลายที่มีข้อมูลอยู่ในเว็บไซต์ท่องเที่ยว ฉันเลือกพักที่ฝั่ง เปสต์ เพราะว่าดูแล้วน่าจะสะดวกกว่า เนื่องจากเป็นแหล่งเที่ยวยามราตรี ร้านอาหาร ผับ คาเฟ่มากมายให้เลือก แค่แถวโรงแรมที่พักก็คึกคักน่าดูเมื่อยามพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ทุกร้านจะมีที่นั่งให้เลือกทั้งด้านในที่มีแอร์ และด้านนอกริมทางเท้าตามสไตล์ยุโรป
เราไปล่องเรือชมความงามของทิวทัศน์สองฟากฝั่งแม่น้ำดานูบยามค่ำคืน ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมนักแต่งเพลงทั้งหลายถึงเกิดแรงบันดาลใจในการแต่งเพลง เมื่อเห็น Buda Castle และ Parliament ณ วันนั้น ฉันรู้สึกเลยว่า Danube blue จริง โดยเฉพาะตึกรัฐสภาที่กล่าวกันว่าเป็นรัฐสภาที่สวยที่สุดในโลก ฉันเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์ และเมื่อเราได้ซื้อทัวร์เข้าไปชมด้านใน เป็นตึกที่สวยทั้งด้านนอกและด้านในสมชื่อเสียงมาก บวกกับสะพาน Chain bridge ที่อยู่ใกล้ๆ ไฟที่ประดับบนสะพานส่องประกาย ทำให้แม่น้ำดานูบระยิบระยับพราวพราย ส่งผลให้นักท่องเที่ยวตกหลุมรักเมืองนี้ได้เลยนะ แถมสะพานปิดให้คนเดินเล่นถ่ายรูปกันได้ยามค่ำคืนแบบนี้อีกด้วย ชอบไอเดียของเทศบาลนครบูดาเปสต์จัง tourist friendly ซะขนาดนี้
นอกจากแลนด์มาร์กแล้ว สิ่งสวยงามที่ฉันค้นพบในเมืองนี้ต่อมาคือ New York Cafe ร้านนี้เขาว่ากันว่าเป็นคาเฟ่ที่สวยที่สุดในโลก เราไปยืนเข้าคิวกันพักใหญ่กว่าจะได้ที่นั่ง เป็นคาเฟ่ที่สวยงามอลังการสมคำร่ำลือจริงๆ แต่ขอกระซิบหน่อยว่าอาหารไม่เริดอย่างที่คิด เราสั่ง High tea set มาลองเพราะได้เวลาเที่ยงพอดี แต่ผิดหวังกับแซนด์วิชและเค้กมาก salt scone ก็ไม่อร่อย ดีนะที่มีวง String quartet บรรเลงเพลงเพราะๆ ให้ฟังกันสดๆ เลยชดเชยความผิดหวังเรื่องกินได้
มีคาเฟ่อีกแห่งที่ถึงแม้จะไม่อลังการเท่า New York Cafe แต่ราคาสมเหตุผลกว่าและอร่อยกว่ามากชื่อ Central Cafe ร้านไม่ใหญ่มาก ไม่มีนักท่องเที่ยวต่อแถวให้เสียเวลา คนเสิร์ฟก็อัธยาศัยดี คุณสามีลองกาแฟซิกเนเจอร์ของทางร้านที่มีชื่อเดียวกัน เข้มข้นสะใจคุณชายเขาล่ะ ส่วนฉันสั่งชาและลองสั่งขนมชื่อ Yogurt sour cherry tunnel มาลองชิม อร่อยได้ใจเลย แค่นี้ก็ทำให้บ่ายวันนั้นของเราสวยงามได้แล้ว
นอกจากแม่น้ำดานูบที่ทำให้ฉันตัดสินใจมาเยือนบูดาเปสต์แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ดึงดูดใจฉันก็คือ Thermal bath ในตัวเมืองมีหลายแห่ง แต่ที่สวยงามที่สุดน่าจะเป็น Szechenyi thermal bath เราไปกันสองแห่งคือ Szechenyi ที่อลังการงานสร้างและใหญ่สุดในเมือง กับ Lukacs ที่เห็นว่าน้ำแร่มีคุณสมบัติทางการรักษาโรคดีที่สุดในเมือง อาจจะไม่ใหญ่โตสวยงามเท่า Szechenyi แต่ที่นี่ก็ให้ความสงบทางใจได้ตั้งแต่บริเวณด้านนอกตึก บรรยากาศร่มรื่น ตึกซ่อนตัวอยู่ภายใต้การโอบล้อมของต้นไม้ใหญ่ๆ ถ้าจะให้ตอบว่าที่ไหนสวยกว่ากัน ฉันคงตอบไม่ได้ เพราะสวยงามกันไปคนละแบบ 
สิ่งสวยงามอีกแห่งที่อยู่ใกล้โรงแรมที่พักมากๆ แต่เรามีโอกาสได้เข้าไปชมข้างในเอาวันสุดท้าย ทั้งๆ ที่เดินแค่สามนาทีก็ถึง นั่นคือ St. Stephen’s Cathedral เห็นโบสถ์วิหารมาหลายแห่งมากในชีวิตนี้ แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงติดใจวิหารแห่งนี้เหลือเกิน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะขนาดที่ไม่ใหญ่โตเกินไปหรือเปล่า ทำให้ฉันรู้สึกถึงความงดงามที่เหมือนกับจะเอื้อมมือไปสัมผัสได้ บริเวณด้านนอกที่เป็นจตุรัส ก็ให้ความรู้สึกว่ามีการจัดวางผังบริเวณโดยรอบเป็นอย่างดี มีร้านรวงที่ตกแต่งได้น่ารักเก๋ไก๋ตั้งเรียงรายอย่างไม่รกหูรกตา 
สิ่งสวยงามสิ่งสุดท้ายที่ฉันได้พบก่อนจากลาบูดาเปสต์ ก็ตั้งอยู่ที่บริเวณจตุรัสแห่งนี้เช่นกัน มีร้านขายเจลาโต้ที่ทั้งอร่อยและสวยที่สุดเท่าที่เคยกินมาอยู่ตรงหัวมุมถนนที่ปลายสุดของจตุรัสแห่งนี้ เป็นเจลาโต้ที่คนขายจะประดิษฐ์ประดอยเป็นดอกกุหลาบแสนงดงามเสิร์ฟให้ผู้ซื้อ สั่งได้ว่าจะเอาสองรส สามรส หรือสี่รส โดยเราต้องการรสชาติไหนที่ระดับไหน เราสามารถดีไซน์ดอกกุหลาบเจลาโต้นี้ได้เอง รสชาติแรกที่บอกคนขายจะเป็นวงชั้นในสุด แล้วก็ไล่เรียงตามลำดับกันออกมา ร้านเจลาโต้นี้นับเป็นสิ่งสวยงามที่แอบซ่อนอยู่ในบูดาเปสต์ที่สร้างความประหลาดใจให้ฉันได้มากที่สุด เพราะมีบางรสชาตีที่ไม่เคยเจอที่อื่นมาก่อน แถมอร่อยด้วยนี่สิ!
บรรยากาศน่าอภิรมย์ของบูดาเปสต์ ทำให้ Danube เป็นสีน้ำเงินอย่างที่ร่ำลือกันจริงๆ
STORY AND PHOTO BY คุณนายฮวง
