วันที่ "พิช" ไร้เงา "มิว"
ละครพูดสะเทือนอารมณ์ติ่ง Private Conversation: A Farewell to Love of Siam
ผมได้ชมการแสดงเดี่ยวของ พิช วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล จากเรื่องที่ว่าเขาเป็นตัวละครเอกของหนังเรื่อง รักแห่งสยาม คู่กับ มาริโอ มาวเรอร์ ทั้งคู่ได้ทำให้หนังเรื่องนี้เป็นที่ชื่นชอบของคนทั้งโลกในบทบาทของโต้ง (มาริโอ) กับมิว (พิช) ที่เป็นเพื่อนรักกันในวัยเรียน พิช เขียนละครพูดเรื่องนี้เพื่อบอกถึงความในใจ พร้อมทั้งตั้งคำถามต่อตัวเอง และต่อตัวละครที่ชื่อมิว ที่ติดตัวเขามาตลอด10 ปีที่ผ่านมาจนสลัดไม่ออกจากบทบาทนั้น เขาเล่นเป็นมิวในละคร เพื่อถาม พิช นักแสดงที่เล่นเป็นมิว มิวสงสัยว่าเขาเป็นตัวละครที่มีอยู่จริงในชีวิตของพิชหรือไม่ ละครพาเราไปครึ่งแรกที่พิชกลับมาถามมิวบ้างว่า มิวเป็นใคร โดยใช้คำถามเดิมในครึ่งแรก มุมมองของพิชจึงเต็มไปด้วยความหงุดหงิด ความประทับใจ ความสับสน ความสำเร็จและความเจ็บปวดที่เขาก็สลัดมิวไม่ออกจากชีวิตประจำวันของเขาเช่นกัน <อ่านบทสัมภาษณ์พิช ที่นี่> การเขียนบทอันชาญฉลาดทำให้คนดูเห็นใจ ชื่นชม งงงวย รักและถอยห่างไปต่างๆ นาๆ การใช้คำพูดเสียดสีตัวเอง เสียดสีมิว เสียดสีความสำเร็จ ที่กำลังพอเหมาะพอดี ไม่ทำให้คนดูหดหู่เกินไปนักในบ่วงแร้วของความสำเร็จที่พิชกับมิวมีร่วมกัน 
การแสดงของพิชมีความจริงใจ เป็นเหตุให้เราเห็นอกเห็นใจ และหลงรักเขามากขึ้น พิชมีเสน่ห์ในการแสดง ในอารมณ์ขันที่มีมิติ เขายังพาเราไปถึงความเจ็บปวดของมนุษย์ที่มีคำถามต่อตัวเองมากมาย เนื้อหาของการแสวงหาตัวตน แสวงหาความรักเป็นสากล คนดูไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของพิชเลย ตรงกันข้าม เราต่างมองเขาและถามตัวเองเช่นกัน ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร และจะเดินไปไหน การใช้บทพูดในหนังเรื่อง รักแห่งสยาม ยิ่งทำให้เราหลุดเข้าไปในชีวิตของมิวและพิชโดยแยกไม่ออกเช่นเดียวกับตัวเขาเอง ตอนท้ายเรื่องที่เขาพูดถึงบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นความสำเร็จแต่มันอาจเป็นหลุมขี้ที่เราตกลงไปและก้าวออกมาไม่ได้ การกำกับการแสดง การใช้เครื่องฉายโปรเจคเตอร์และคำถามจากผู้ชมในรอบนั้นสดๆ เป็นการออกแบบที่ฉลาดและมีความหมายเหลือเกิน ฝีมือของคนไทยก็ทำได้อย่างละครพูดในนานาประเทศ นักแสดงอย่าง พิช วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล ได้พิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นคนทำงานศิลปะการแสดงได้มีชั้นเชิง มีรสนิยมที่ดีและมีมาตรฐานสากล เขาเขียนบทเองโดยมี
- วิชย อาทมาท / กำกับการแสดง
- ณฐ ทองศรีพงศ์ / อำนวยการสร้าง
- โอฬาร เกียรติสมผล / อำนวยการสร้าง
- ฑิชากร เปล่งพานิช / กำกับเวที
ขอบคุณการแสดงดีๆ แบบนี้ ที่ทำให้กรุงเทพมีศิลปะการแสดงร่วมสมัยเทียบเท่า โตเกียว นิวยอร์คและปารีส การแสดงมีอีกสามรอบ วันที่ 1-2-3 ธันวาคมนี้ เช็ครอบและซื้อบัตรได้ที่นี่ ticketmelon
