ใครบอกว่าแฟชั่นมีแต่ความสวยงามฉาบฉวย
โลกแฟชั่นอาจเย้ายวนพวกเราด้วยความสวยงามที่ดูเหมือนฉาบฉวย แต่จริง ๆ ทั้งหมดอาจขับเคลื่อนด้วยโจทย์เรื่องประโยชน์ใช้สอยที่ต้องมาก่อนในหนังเรื่อง The Devil Wears Prada มีอยู่ฉากหนึ่งที่เน็ดถามขึ้นมาว่า “ทำไมผู้หญิงต้องมีกระเป๋าถือหลายใบด้วยนะ มีแค่ใบเดียวแล้วมีอะไรก็ยัดลงใบเดียวนี้ ก็พอแล้วมั้ย” แล้วดัค เพื่อนสาวของแอนดี้ นางเอกของเรื่อง ตอบว่า “แฟชั่นมันไม่ใช่แค่เรื่องของประโยชน์ใช้สอยหรอกนะ แต่มันเป็นเรื่องของการแสดงออกซึ่งตัวตนของคนที่ถือมันด้วย”
จากกระเป๋าที่เอาไว้ใส่ในรถส่วนตัวหรือถือขึ้นรถไฟ สู่กระเป๋ารูปทรงที่เหมาะเจาะสำหรับสอดไว้ใต้เตียงนอนบนเรือข้ามแอตแลนติก หรือกระเป๋าที่เอาไว้ถือขึ้นเครื่องบินได้เมื่อการเดินทางทางอากาศพัฒนาไป – นี่มันคือการออกแบบตามประโยชน์ใช้สอยชัด ๆ – แต่แน่นอนว่า LV ย่อมต้องใส่รายละเอียดของการเลือกใช้วัสดุที่คงทนเช่นขอบกระเป๋าทำด้วยโลหะ หรือลายโมโนแกรมที่ทั้งงดงามและยากจะเลียนแบบเข้ามาสร้างมูลค่าเพิ่มและ “เอกลักษณ์ที่ไม่มีใครเหมือน” ให้กับผู้ใช้ด้วย
วันสุดท้ายในนิวยอร์กของเราเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เราพบกับฝนที่ตกเบา ๆ ปรอย ๆ แต่ตกตลอดทั้งวัน เราไม่ได้พกเสื้อกันฝนหรือร่มไปด้วย แต่เรามีเสื้อโค้ทมีฮู้ดตัวหนาที่พกพาไปกันหนาวอยู่แล้ว จึงตัดสินใจว่าจะใส่เสื้อโค้ทตัวนี้แหละออกไปเดินเที่ยวฝ่าฝนต่อในวันนั้นด้วยความชะล่าใจว่าฝนตกไม่ได้หนักหนา ก็น่าจะเอาอยู่แหละ ผลปรากฏว่า ถึงจะหลบลงรถไฟใต้ดินอย่างไร ก็หนีไม่พ้นต้องออกมาเดินลุยฝนข้างนอกเวลาจะไปไหน ๆ อยู่ดี
สุดท้ายหลังจากไปโน่นมานี่ตั้งแต่เช้า บ่ายยังไม่ทันแก่เสื้อโค้ทของเราก็ชุ่มโชกไปด้วยน้ำฝนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่สิ่งที่สังเกตได้ชัดเจนในวันนั้นคือ มีนิวยอร์กเกอร์หลายคนที่ไม่ได้ใช้ร่มหรือเสื้อกันฝนจริงจัง แต่พวกเขาสวมเสื้อโค้ทหรือพาร์กาประเภทที่กันน้ำได้อย่างชัดเจน คือนอกจากจะต้านทานอากาศเย็นและกันน้ำได้แล้ว โค้ทหลายตัวที่เขาหรือเธอสวมใส่กันอยู่ยังแลดูชิคสุดอีกนั่นทำให้เราตระหนักว่า การอยู่เมืองร้อนที่มีแต่ร้อนกับร้อนมากจนเคยชินทำให้เราไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าเพื่อตอบประโยชน์ใช้สอยจริง ๆ จัง ๆ มากไปกว่าซื้อมาใส่..เพราะมันสวยดีจัง เนื่องจากเราแต่งตัวอย่างไรก็ได้ ใส่อะไรอากาศก็เหมือนเดิม แต่ในเมืองหนาว บางวันหนาว บางวันร้อน บางวันฝนตก บางวันลมเย็น และบางวันเฉอะแฉะ ฯลฯ ทั้งหมดนี้นำไปสู่การออกแบบเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า พร้อมฟังก์ชั่นที่จะตอบรับกับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาของบ้านเขา
และทำให้เราคิดได้อีกอย่างว่า ในที่สุดแล้ว เสื้อผ้าจะชิคจะเก๋ขนาดไหน ในความเป็นจริงมันต้องตอบเรื่องประโยชน์ใช้สอยก่อนอย่างอื่น เรื่องความสวยงาม ใส่แล้วดูดี สะท้อนบุคลิกที่เราอยากให้คนภายนอกรู้สึกอย่างไรกับเรา มันควรต้องมาทีหลัง หรือไม่ก็มาด้วยกัน ไม่ใช่สำคัญกว่า เพราะเราคิดว่ามันจะไม่ make sense ที่สุดเลยถ้าเราจะยอมใส่เสื้อผ้าที่ไม่สบายตัว แต่ดันทนใส่ไปได้ทั้งวันเพราะมันสวยลองถามตัวเองกันหน่อยไหม ว่าถ้าไม่นับความสวยงามถูกใจคุณ คุณหยิบเสื้อผ้าแต่ละตัวมาใส่เพื่อตอบโจทย์เรื่องประโยชน์ใช้สอยอะไรกันบ้าง?
แน่นอนว่าสิ่งที่ดัคพูดมันก็เป็นความจริงแหละ แต่กว่าจะมาถึงวันที่โลกแฟชั่นหลอกล่อผู้บริโภคอย่างเราให้หลงใหลได้ปลื้มไปกับความสวยงามของเสื้อผ้า กระเป๋า และรองเท้า ที่มัน “สะท้อนตัวตนที่แท้จริง” หรือ “ตอบรับรสนิยมและเอกลักษณ์ความเป็นตัวของตัวเองของเรา” จริงๆ เนี่ย แฟชั่นมันน่าจะเป็นเรื่องของการตอบประโยชน์ใช้สอยก่อนอย่างอื่นหรือเปล่าเมื่อวานแวะไปดูนิทรรศการ Time Capsule ของ Louis Vuitton ที่ลานพาร์คพารากอน เราได้เห็นผลงานการออกแบบกระเป๋าเดินทาง ซึ่งเป็นโปรดัคสร้างชื่อของหลุยส์ วิตตอง แบรนด์เก่าแก่กว่าสองร้อยปีจากฝรั่งเศสแบรนด์นี้ หลากหลายรูปแบบมาก ซึ่งตามประวัติแล้ว จากอดีตสู่ปัจจุบัน LV พัฒนาการออกแบบกระเป๋าเดินทางเพื่อให้ตอบรับกับโลกของการคมนาคมที่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย
จากกระเป๋าที่เอาไว้ใส่ในรถส่วนตัวหรือถือขึ้นรถไฟ สู่กระเป๋ารูปทรงที่เหมาะเจาะสำหรับสอดไว้ใต้เตียงนอนบนเรือข้ามแอตแลนติก หรือกระเป๋าที่เอาไว้ถือขึ้นเครื่องบินได้เมื่อการเดินทางทางอากาศพัฒนาไป – นี่มันคือการออกแบบตามประโยชน์ใช้สอยชัด ๆ – แต่แน่นอนว่า LV ย่อมต้องใส่รายละเอียดของการเลือกใช้วัสดุที่คงทนเช่นขอบกระเป๋าทำด้วยโลหะ หรือลายโมโนแกรมที่ทั้งงดงามและยากจะเลียนแบบเข้ามาสร้างมูลค่าเพิ่มและ “เอกลักษณ์ที่ไม่มีใครเหมือน” ให้กับผู้ใช้ด้วยวันสุดท้ายในนิวยอร์กของเราเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เราพบกับฝนที่ตกเบา ๆ ปรอย ๆ แต่ตกตลอดทั้งวัน เราไม่ได้พกเสื้อกันฝนหรือร่มไปด้วย แต่เรามีเสื้อโค้ทมีฮู้ดตัวหนาที่พกพาไปกันหนาวอยู่แล้ว จึงตัดสินใจว่าจะใส่เสื้อโค้ทตัวนี้แหละออกไปเดินเที่ยวฝ่าฝนต่อในวันนั้นด้วยความชะล่าใจว่าฝนตกไม่ได้หนักหนา ก็น่าจะเอาอยู่แหละ ผลปรากฏว่า ถึงจะหลบลงรถไฟใต้ดินอย่างไร ก็หนีไม่พ้นต้องออกมาเดินลุยฝนข้างนอกเวลาจะไปไหน ๆ อยู่ดี
สุดท้ายหลังจากไปโน่นมานี่ตั้งแต่เช้า บ่ายยังไม่ทันแก่เสื้อโค้ทของเราก็ชุ่มโชกไปด้วยน้ำฝนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่สิ่งที่สังเกตได้ชัดเจนในวันนั้นคือ มีนิวยอร์กเกอร์หลายคนที่ไม่ได้ใช้ร่มหรือเสื้อกันฝนจริงจัง แต่พวกเขาสวมเสื้อโค้ทหรือพาร์กาประเภทที่กันน้ำได้อย่างชัดเจน คือนอกจากจะต้านทานอากาศเย็นและกันน้ำได้แล้ว โค้ทหลายตัวที่เขาหรือเธอสวมใส่กันอยู่ยังแลดูชิคสุดอีกนั่นทำให้เราตระหนักว่า การอยู่เมืองร้อนที่มีแต่ร้อนกับร้อนมากจนเคยชินทำให้เราไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าเพื่อตอบประโยชน์ใช้สอยจริง ๆ จัง ๆ มากไปกว่าซื้อมาใส่..เพราะมันสวยดีจัง เนื่องจากเราแต่งตัวอย่างไรก็ได้ ใส่อะไรอากาศก็เหมือนเดิม แต่ในเมืองหนาว บางวันหนาว บางวันร้อน บางวันฝนตก บางวันลมเย็น และบางวันเฉอะแฉะ ฯลฯ ทั้งหมดนี้นำไปสู่การออกแบบเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า พร้อมฟังก์ชั่นที่จะตอบรับกับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาของบ้านเขาและทำให้เราคิดได้อีกอย่างว่า ในที่สุดแล้ว เสื้อผ้าจะชิคจะเก๋ขนาดไหน ในความเป็นจริงมันต้องตอบเรื่องประโยชน์ใช้สอยก่อนอย่างอื่น เรื่องความสวยงาม ใส่แล้วดูดี สะท้อนบุคลิกที่เราอยากให้คนภายนอกรู้สึกอย่างไรกับเรา มันควรต้องมาทีหลัง หรือไม่ก็มาด้วยกัน ไม่ใช่สำคัญกว่า เพราะเราคิดว่ามันจะไม่ make sense ที่สุดเลยถ้าเราจะยอมใส่เสื้อผ้าที่ไม่สบายตัว แต่ดันทนใส่ไปได้ทั้งวันเพราะมันสวยลองถามตัวเองกันหน่อยไหม ว่าถ้าไม่นับความสวยงามถูกใจคุณ คุณหยิบเสื้อผ้าแต่ละตัวมาใส่เพื่อตอบโจทย์เรื่องประโยชน์ใช้สอยอะไรกันบ้าง?
